futsukayoi | 二日酔い
by Mickey
Kanpai! Zo verliep het grootste deel van mijn eerste dag in Japan. When in Rome… En de Japanners houden van een borrel, met name op een nationale feestdag. Keizer Hirohito hield zo van planten dat men op zijn verjaardag, 29 april, midori no hi (de dag van het groen) vierde. Inmiddels is dat verplaatst naar 4 mei, en een onderdeel van Golden week, een reeks opeenvolgende feestdagen in de eerste week van mei.
Een vlucht van elf uur valt mee als het vliegtuig niet te vol is. Ik had de hele rij voor mezelf en kon dan ook mijn benen strekken. Op het vliegveld kwam een lieve taxichauffeur me hijgend en puffend tegemoet. Na een duizendmaal sorry omdat hij vijf minuten te laat was bracht hij mij, onder het genot van een uur lang stilte (Engels spreken doet men hier nauwelijks) naar mijn verblijf: Oakhouse, Comfort Tama Plaza, een mondvol, daarom ook wel afgekort tot ConTaMa. Met honderdvijftig mensen een huis delen betekent regels. Zonder regels ontaardt zelfs een japans huishouden schijnbaar in totale anarchie, want beleefdheid is een eigenschap die onbetwistbaar door dit volk is uitgevonden. Dit wordt door medestudenten onderschreven met sterke verhalen over vergeten laptops die altijd netjes worden teruggebracht en zelfs het tot stilstand komen van het complete verkeer wanneer iemand zijn portemonnee op straat laat vallen. Ik heb me nog nooit ergens zo veilig gevoeld als toerist.
ConTaMa wordt bewoond door een allegaartje aan nationaliteiten waarvan het grootste deel wordt gevormd door Japanners. Gelijk bij aankomst werd ik voorgesteld aan de andere Nederlander en ontmoetten we samen een Nieuw Zeelander, Australiër en Italiaan. Waar ik al op had gehoopt gebeurde: we werden op sleeptouw genomen. Dankzij deze welkome ontferming ben ik reeds in het bezit van een treinkaart en is me het Japanse openbaar vervoer gedeeltelijk uitgelegd.
De rondwandeling door Shibuya ontaardde al vrij snel in een klassiek bacchanaal waarbij rijkelijk werd geprofiteerd van de lage bierprijzen (¥300 voor een biertje komt neer op €2,10, kom daar in Amsterdam nog maar eens om) en de nog lagere sushiprijzen (¥100 voor twee stuks verse sushi van een lopende band komt neer op €0,70, kom daar in Amsterdam ook überhaupt maar eens om).
Kanpai! Kanpai! Kanpai! Zo schreeuwden de steeds luidruchtiger wordende Japanners aan de tafel naast ons, en wij na verloop van tijd ook. Het resultaat van zoveel biru is een futsukayoi waarvan de letterlijke vertaling twee dagen dronken luidt. In de volksmond wordt dit ook wel een kater genoemd. Opstaan om half zeven met een kater is niet bevorderlijk voor de academische prestaties. Voor de sociale prestaties is je een stuk in de kraag zuipen uitstekend. Bovendien slaap je dronken ook beter door een lichte aardbeving heen, quod erat demonstrandum.
Dit wordt me nog wat.
